دويدن هاي ساده خانه به پشت يك اتفاق نسبتاً مكرر است. اگر يك پارچ هومر را كنار بگذارد ، ممكن است تمركز او شكسته شود و ممكن است در تلاش براي "جبران آن" با زدن خمير بعدي با چند توپ سريع ، رويكرد طبيعي خود را تغيير دهد. گاهي اوقات خمير بعدي انتظار آن را خواهد داشت و از آن استفاده خواهد كرد. يك نمايش خانگي پشت سر هم از آن نوع در سري بازي هاي جهاني شامل "Babe Ruth's called shot" در سال 1932 بود كه با تئاترهاي مختلف روتي همراه بود ، با اين وجود پارچ ، چارلي روت ، اجازه داشت در بازي بماند. او فقط يك زمين ديگر تحويل داد كه لو گهريگ براي گرفتن ضربه پشت به پشت آن را از پارك خارج كرد و پس از آن روت از بازي حذف شد.
در بازي 3 NLCS 1976 ، جورج فاستر و جاني بنچ در آخرين بازي نهم از رون ريد هومرها را پشت سر هم زدند تا بازي را مساوي كنند. در ادامه مسابقه برنده سري به ثمر رسيد.
يك جفت مهم ديگر از خانه دويدن هاي پشت به خانه در 14 سپتامبر 1990 رخ داد ، هنگامي كه كن گريففي ، پدر و كن گريفي ، جونيور به اجراي بازي هاي پشت سر هم در خانه ، در خارج از كرك مك كاسكيل ، تنها پدر و پسر پرداختند. دو نفره براي انجام اين كار در تاريخ ليگ برتر.
در تاريخ 2 مه 2002 ، برت بون و مايك كامرون از تيم سياتل مارينرز پشت در خانه با شروع كار Jon Rauch در آغاز بازي با شيكاگو وايت ساكس ، جان Rauch را فراري دادند. در اين بازي مارينرها با هم زدند و بون و كامرون با دو نتيجه به مصاف جيم پارك رفتند و دوباره به خانه برگشتند و تنها جفت هم تيمي شدند كه دو بار به خانه برگشتند. در همان ابتكار.
در 19 ژوئن 2012 ، خوزه باوتيستا و كولبي راسموس با ادوين Encarnación براي تغيير برتري در هر نمونه ، دويدن خانه به خانه و خانه به خانه پشت سر هم را انجام دادند.
چهارشنبه ۰۸ بهمن ۹۹ ۱۵:۳۸ ۲۰ بازديد
تا كنون نظري ثبت نشده است