اما تيم هاي ديگر علاقه جدي تري به امضاي يك بازيكن توپ سياه داشتند. در اواسط دهه 1940 ، شعبه ريكي ، رئيس باشگاه و مدير كل بروكلين داجرز ، شروع به جستجوي ليگ هاي Negro براي احتمال اضافه شدن به ليست داجرز كرد. ريكي رابينسون را از ليست بازيكنان آينده دار سياهپوست انتخاب كرد و براي انتصاب احتمالي در باشگاه مزرعه اي ليگ بين المللي بروكلين ، مونترال سلطنتي ، با او مصاحبه كرد.
ريكي به ويژه علاقه مند بود مطمئن شود كه گيرنده نهايي وي مي تواند در برابر سو abuse استفاده نژادي اجتناب ناپذيري كه عليه او انجام مي شود مقاومت كند. در تبادل مشهور سه ساعته در 28 آگوست 1945 ، ريكي از رابينسون س ifال كرد كه آيا مي تواند بدون گرفتن طعمه و واكنش خشمگين با حيوان نژادي روبرو شود - نگراني با توجه به بحث هاي قبلي رابينسون با مقامات اجراي قانون در PJC و ارتش . رابينسون بسيار مشتاق بود: "آيا شما به دنبال يك سياهپوست هستيد كه از جنگيدن بترسد؟" ريكي پاسخ داد كه او به يك بازيكن سياهپوست احتياج دارد "آنقدر روده كه نتواند مقابله كند."
با بدست آوردن تعهد از رابينسون براي "چرخاندن گونه ديگر" به خصومت نژادي ، ريكي موافقت كرد كه او را با قراردادي 600 دلار در ماه ، معادل 8521 دلار امروز امضا كند. ريكي به پادشاهان غرامت ارائه نداد ، در عوض اعتقاد داشت كه همه بازيكنان ليگ Negro به دليل قراردادهاي فاقد بند ذخيره ، بازيكن آزاد بودند. وندل اسميت ، نويسنده هفته نامه سياه Pittsburgh Courier ، از جمله كساني كه ريكي با آنها در مورد احتمالات گفتگو كرد ، بود كه به گفته بيل ويك ، مالك و رئيس تيم كليولند هند ، "بر ريكي تأثير گذاشت تا جك رابينسون را بدست آورد ، زيرا او هرگز به طور كامل اعتبارش را كسب نكرده است."